Rozdział I.
Przyjście Pańskie i wcielenie opowiada, którego widzieli i dotykali się, który jest światłość oświecająca nas grzesznych, odpuszczając nasze grzechy.
Co było od początku, cośmy słyszeli, cośmy widzieli oczyma naszemi, cośmy oglądali i czego ręce nasze dotykały o słowie żywota;
2 (Bo żywot oznajmiony jest; i widzieliśmy, świadczymy i opowiadamy wam żywot wieczny, który był u Ojca i zjawił się nam.)
3 Cośmy widzieli i słyszeli, wam opowiadamy, abyście i wy towarzystwo mieli z nami: a towarzystwo nasze było z Ojcem i z Synem jego Jezusem Chrystusem.
4 A to wam piszemy, abyście się radowali, a radość wasza zupełna była.
5 A to jest opowiadanie, któreśmy słyszeli od niego, i opowiadamy wam: Iż Bóg jest światłością, a żadnéj ciemności w nim niemasz.
6 Jeźlibyśmy rzekli, iż towarzystwo mamy z nim, a w ciemności chodzimy, kłamamy, a prawdy nie czynimy.
7 Lecz jeźli w światłości chodzimy, jako i on jest w światłości, towarzystwo mamy między sobą, a krew Jezusa Chrystusa, Syna jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu.
8 Jeźlibyśmy rzekli, iż grzechu nie mamy, sami siebie zwodzimy a prawdy w nas niemasz.
9 Jeźlibyśmy się spowiadali grzechów naszych, wierny jest i sprawiedliwy, aby nam odpuścił grzechy nasze i oczyścił nas od wszelakiéj nieprawości.
10 Jeźlibyśmy rzekli, żeśmy nie grzeszyli; kłamcą go czynimy i niemasz w nas słowa jego.
Rozdział II.
Nawodzi Jan święty ludzie ku dobrym oczynkom, a odwodzi od żądości i namiętności cielesnych i od kacerstwa.
Synaczkowie moi! to wam piszę, abyście nie grzeszyli. Ale jeźliby kto zgrzeszył, rzecznika mamy u Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego;
2 A on jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, ale i wszego świata.
3 A przez to wiemy, iżeśmy go poznali, jeźlibyśmy przykazania jego zachowywali.
4 Kto mówi, że go zna, a przykazania jego nie chowa, kłamcą jest, a prawdy w nim niemasz.
5 Lecz kto zachowywa słowo jego, prawdziwie się w nim miłość Boża wykonała: i przez to wiemy, iż w nim jesteśmy.
6 Kto mówi, iż w nim mieszka, powinien jako on chodził, i sam chodzić.
7 Najmilejsi! nie nowe rozkazanie wam piszę, ale rozkazanie stare, któreście mieli od początku. Stare rozkazanie jest słowo, któreście słyszeli.
8 Zasię rozkazanie nowe piszę wam, co prawda jest i w nim i w was, że ciemności przeminęły, a prawdziwa światłość już świeci.
9 Kto mówi, iż jest w światłości, a brata swojego nienawidzi, aż dotąd jest w ciemności.
10 Kto miłuje brata swego, w światłości mieszka, a zgorszenia w nim niemasz.
11 Lecz kto nienawidzi brata swego, w ciemnościach jest i w ciemnościach chodzi, a nie wie, gdzie idzie, iż ciemności zaślepiły oczy jego.
12 Piszę wam, synaczkowie! iż wam bywają odpuszczone grzechy dla imienia jego.
13 Piszę wam, ojcowie! żeście poznali tego, który jest od początku. Piszę wam, młodzieniaszkowie! iżeście zwyciężyli złośnika. Piszę wam, dziateczki! iżeście poznali Ojca.
14 Piszę wam, młodzieńcy! iżeście mocni, a słowo Boże mieszka w was i zwyciężyliście złośnika.
15 Nie miłujcie świata, ani tego, co jest na świecie. Jeźli kto miłuje świat, niemasz w nim ojcowskiéj miłości.
16 Albowiem wszystko, co jest na świecie, jest pożądliwość ciała i pożądliwość oczu i pycha żywota, która nie jest z Ojca, ale jest z świata.
17 A świat przemija i pożądliwość jego; lecz kto czyni wolą Bożą, trwa na wieki.
18 Synaczkowie! ostateczna godzina jest; a jakoście słyszeli, iż Antychryst idzie, i teraz Antychrystów wiele się stało: zkąd wiemy, iż jest ostatnia godzina.
19 Z nas wyszli, ale nie byli z nas; bo gdyby z nas byli, wżdyby z nami byli wytrwali; ale odbiegli, aby sie okazali, iż wszyscy z nas nie są.
20 Lecz wy pomazanie macie od Świętego i wiecie wszystko.
21 Nie pisałem wam jako nieznającym prawdy; ale jako ją znającym, a że każde kłamstwo nie jest z prawdy.
22 Kto jest kłamcą, jedno ten, który przy, iż Jezus nie jest Chrystusem? Ten jest Antychryst, który przy Ojca i Syna.
23 Każdy, co się przy Syna, ani Ojca ma. Kto wzywa Syna, i Ojca ma.
24 Wy, coście słyszeli od początku, niechaj w was trwa. Jeźliby w was trwało, coście słyszeli od początku, i wy w Synie i Ojcu trwać będziecie.
25 A ta jest obietnica, którą on nam obiecał, żywot wieczny.
26 Tom wam napisał o tych, którzy was zwodzą.
27 A pomazanie, któreście wzięli od niego, niechaj w was trwa. A nie potrzebujecie, aby was kto uczył; ale jako pomazanie jego uczy was o wszystkiem, i jest prawdziwe, a nie jest kłamstwo, a jako nauczyło was, trwajcie w niem.
28 I teraz, synaczkowie! trwajcie w nim, abyśmy, gdy się okaże, ufanie mieli, a nie byli zawstydzeni od niego w przyjściu jego.
29 Jeźli wiecie, iż sprawiedliwy jest, wiedzcie, iż i wszelki czyniący sprawiedliwość, z niego sie narodził.
Rozdział III.
Którzy się kwapią do chwały niebieskiéj, mają się obierać w czystości serdecznéj i miłości braterskiéj.
Patrzcie, jaką miłość dał nam Ojciec, że nazwani jesteśmy synami Bożymi i jesteśmy. Dlatego świat nie zna nas, iż onego nie zna.
2 Najmilejsi! teraz synami Bożymi jesteśmy, a jeszcze się nie okazało, czem będziemy. Wiemy, iż gdy się okaże, podobni mu będziemy, iż go ujrzemy, jako jest.
3 A wzelki, który ma tę nadzieję w nim, poświęca się, jako i on święty jest.
4 Każdy co grzech czyni, i nieprawość czyni, a grzech jest nieprawość.
5 A wiecie, iż się on okazał, aby grzechy nasze zgładził a grzechu w nim niemasz.
6 Wszelki, który w nim mieszka, nie grzeszy: a wszelki, który grzeszy, nie widział go, ani go nie poznał.
7 Synaczkowie! niechaj was żaden nie zwodzi. Kto czyni sprawiedliwość, sprawiedliwy jest, jako i on jest sprawiedliwy.
8 Kto czyni grzech, z djabła jest, gdyż od początku djabeł grzeszy. Na to się okazał Syn Boży, aby zepsował dzieła djabelskie.
9 Wszelki, co się narodził z Boga, grzechu nie czyni, iż nasienie jego w nim trwa: i nie może grzeszyć, iż z Boga narodzony jest.
10 Przez to jawni są synowie Boży i synowie djabelscy. Wszelki, który nie jest sprawiedliwy, nie jest z Boga, i który nie miłuje brata swego.
11 Albowiem to jest opowiadanie, któreście słyszeli od początku, abyście jeden drugiego miłowali.
12 Nie jako Kain, który był ze złośnika i zabił brata swego. A dla czegóż go zabił? Iż uczynki jego złośliwe były, a brata jego sprawiedliwe.
13 Nie dziwujcie się, bracia! jeźli was świat nienawidzi.
14 My wiemy, iżeśmy przeniesieni z śmierci do żywota, iż miłujemy bracią. Kto nie miłuje, trwa w śmierci.
15 Każdy, co nienawidzi brata swego, mężobójca jest: a wiecie, iż wszelki mężobójca nie ma żywota wiecznego w samym sobie trwającego.
16 W temeśmy poznali miłość Bożą, iż on duszę swą za nas położył: i myśmy powinni kłaść duszę za bracią.
17 Ktoby miał majętność tego świata, a widziałby, że brat jego ma potrzebę, a zawarłby wnętrzności swe przed nim, jakoż w nim przebywa miłość Boża?
18 Synaczkowie moi! nie miłujmy słowem ani językiem, ale uczynkiem i prawdą.
19 Po tem znamy, iż z prawdy jesteśmy: i przed oczyma jego ubezpieczymy serca nasze.
20 Bo jeźliby nas winowało serce nasze, większy jest Bóg niż serce nasze, i wie wszystko.
21 Najmilejsi! jeźliby nas serce nasze nie winowało, ufanie mamy ku Bogu.
22 I o cokolwiekbyśmy prosili, weźmiemy od niego; bo przykazania jego chowamy, i to, co się przed nim upodobało, czynimy.
23 A to jest przykazanie jego, abyśmy wierzyli w imię Syna jego Jezusa Chrystusa i miłowali jeden drugiego, jako nam rozkazanie dał.
24 A kto chowa przykazania jego, w nim mieszka, a on w nim. A po tem znamy, iż mieszka w nas, po duchu, którego nam dał.
Rozdział IV.
Napomina nas, bychmy się strzegli od fałszywych proroków, którzy są z tego świata, a mieli miłość spólną, jeźli chcemy, żeby nas Bóg miłował i w nas mieszkał.
Najmilejsi! nie każdemu duchowi wierzcie; ale doświadczajcie duchów, jeźli z Boga są; bo wiele fałszywych proroków wyszło na świat.
2 Po tem znać Ducha Bożego. Każdy duch, który wyznawa, iż Jezus Chrystus przyszedł w ciele, z Boga jest.
3 A każdy duch, który rozwięzuje Jezusa, z Boga nie jest: a ten jest Antychryst, o którymeście słyszeli, iż idzie, i teraz już jest na świecie.
4 Wy z Boga jesteście, synaczkowie! i zwyciężyliście go, gdyż większy jest ten, co w was jest, niż co na świecie.
5 Oni są z świata: dlatego z świata mówią, a świat ich słucha.
6 My z Boga jesteśmy. Kto zna Boga, słucha nas. Kto nie jest z Boga, nie słucha nas: ztąd znamy ducha prawdy, i ducha błędu.
7 Najmilejsi! miłujmy się zobopólnie; bo miłość jest z Boga: i każdy, co miłuje, z Boga jest urodzony i zna Boga.
8 Kto nie miłuje, nie zna Boga; albowiem Bóg jest miłość.
9 W tem się okazała miłość Boża w nas, iż Syna swego jednorodzonego posłał Bóg na świat, abyśmy żyli przezeń.
10 W tem jest miłość: nie jakobyśmy my umiłowali Boga, ale iż on pierwszy umiłował nas i posłał Syna swego ubłaganiem za grzechy nasze.
11 Najmilejsi! jeźli nas Bóg tak umiłował, i myśmy powinni jeden drugiego miłować.
12 Boga żaden nigdy nie widział. Jeźli się miłujemy zobopólnie, Bóg w nas mieszka, a miłość jego doskonała jest w nas.
13 Przez to poznawamy, iż w nim mieszkamy, a on w nas: iż z Ducha swego dał nam.
14 A myśmy widzieli i świadczymy, iż Ojciec posłał Syna swego Zbawicielem świata.
15 Ktobykolwiek wyznał, iż Jezus jest Syn Boży, Bóg w nim mieszka, a on w Bogu.
16 I myśmy poznali, i uwierzyli miłości, którą Bóg ma ku nam. Bóg jest miłość: a kto mieszka w miłości, w Bogu mieszka, a Bóg w nim.
17 W tem wykonana jest miłość z nami, abyśmy ufność mieli w dzień sądny, iż jako on jest, i my jesteśmy na tym świecie.
18 W bojaźni niemasz miłości, ale miłość doskonała precz wyrzuca bojaźń; bo bojaźn ma utrapienie, a kto się boi, nie jest doskonały w miłości.
19 My tedy miłujmy Boga, iż Bóg nas pierwéj umiłował.
20 Jeźliby kto rzekł, iż miłuje Boga, a brataby swego nienawidział, kłamcą jest; albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, Boga, którego nie widzi, jako może miłować?
21 A to rozkazanie mamy od Boga, aby, który miłuje Boga, miłował i brata swego.
Rozdział V.
Wiara o wcieleniu Syna Bożego świat zwycięża, o Bogu świadectwo dawa, i nadzieję ku Bogu podnosząc, co prosi, otrzymywa.
1 Wszelki, co wierzy, iż Jezus jest Chrystusem, z Boga się narodził. A wszelki, co miłuje tego, który urodził, miłuje i tego, który z niego jest narodzony.
2 W tem znamy, iż miłujemy syny Boże, gdyż Boga miłujemy i przykazania jego czynimy.
3 Albowiem ta jest miłość Boża, abyśmy przykazań jego strzegli; a przykazania jego nie są ciężkie.
4 Bo wszystko, co się narodziło z Boga, zwycięża świat: a to jest zwycięztwo, które zwycięża świat, wiara nasza.
5 Któż jest, co zwycięża świat, jedno który wierzy, iż Jezus jest Synem Bożym?
6 Ten jest, który przyszedł przez wodę i krew, Jezus Chrystus, nie w wodzie tylko, ale w wodzie i krwi: a Duch jest, który świadczy, iż Chrystus jest prawda.
7 Albowiem trzéj są, którzy świadectwo dają na niebie: Ojciec, Słowo i Duch Święty; a ci trzéj jedno są.
8 A trzéj są, którzy świadectwo dają na ziemi: Duch i woda i krew; a ci trzéj jedno są.
9 Jeźli świadectwo ludzkie przyjmujemy, świadectwo Boże większe jest; albowiem to jest świadectwo Boże, które większe jest, iż świadczył o Synie swym.
10 Kto wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo Boże w sobie. Kto nie wierzy Synowi, kłamcą go czyni, iż nie wierzy świadectwu, które Bóg świadczył o Synie swoim.
11 A to jest świadectwo, iż żywot wieczny dał nam Bóg: a ten żywot jest w Synie jego.
12 Kto ma Syna, ma żywot: kto nie ma Syna, żywota nie ma.
13 To wam piszę, abyście wiedzieli, iż żywot wieczny macie, którzy wierzycie w imię Syna Bożego.
14 A to jest ufanie, które mamy do niego: iż o cokolwiekbyśmy prosili wedle woli jego, słucha nas.
15 A wiemy, iż nas słucha, czegobyśmykolwiek żądali: wiemy, iż mamy prośby, których od niego prosimy.
16 Kto wie, że brat jego grzeszy grzechem nie do śmierci, niechaj prosi, i będzie mu dan żywot, grzeszącemu nie do śmierci. Jest grzech do śmierci: nie za tym mówię, aby kto prosił.
17 Wszelka nieprawość jestci grzech: a jest grzech do śmierci.
18 Wiemy, iż wszelki, który się z Boga narodził, nie grzeszy; ale rodzenie Boże zachowuje go, a złośnik nie dotyka się go.
19 Wiemy, iż z Boga jesteśmy; a świat wszystek we złem leży.
20 I wiemy, iż Syn Boży przyszedł i dał nam zmysł, abyśmy poznali prawdziwego Boga, a byli w prawdziwym Synie jego. Ten jest prawdziwy Bóg i żywot wieczny.
21 Synaczkowie! strzeżcie się bałwanów. Amen.